Isch bin zwemol geimpft. Ruisch sitze konn isch ned.
Die Coronabeschränkungä fascht alle uffghobe worre
also — nix wie weg!! Mid moim Rad.
Mir is do schun seid longem so ähn Fortz dursch moin Kopp gonge:
Vunn Monnem nach Berlin.
Erinnerd ihr eisch noch WM 2006: Berlin-Berlin-mir fahre nach Berlin.
Des hab isch ma long ned zugedraud.
Awwer seid isch regelmäsisch Laaf, un moim e-Bike, hab isch ma geedengt. Jezad oder nie.
Die Coronabeschränkungä fascht alle uffghobe worre
also — nix wie weg!! Mid moim Rad.
Mir is do schun seid longem so ähn Fortz dursch moin Kopp gonge:
Vunn Monnem nach Berlin.
Erinnerd ihr eisch noch WM 2006: Berlin-Berlin-mir fahre nach Berlin.
Des hab isch ma long ned zugedraud.
Awwer seid isch regelmäsisch Laaf, un moim e-Bike, hab isch ma geedengt. Jezad oder nie.
Isch bin awwer in Berlin los, weils grad so billisch mid dem ICE war, un riese Glick, die weil die Bohn bloß 8 Räder in ähm Zug midnimmd. Des is ähn run uff die paar Plätz, awwer de Bohn gehd des schoinbar am Arsch vorbei.
Isch habs ned gonz gschafft.
Bis Würzburg bin isch kumme.
650 km in 12 Dag.
Zuletschd hods tierisch wie aus Kiwwel gschid.
Un dass isch misch Quäl kummd gar ned in die Dut.
Isch bin ah immer schäh die Fliess endlong: Havel, Elbe, Saale und am Main.
Was misch awwer gewunnert hod, war, dass so wenisch Radler unnerwegs ware. Kä Problem äh Zimmer zu kriege. Iwwernachd hab isch in Pensione, Privatzimmer, Jugendherberge, awwer ah mol in ähm schnicke Hodel.
Un isch rat jedem mohl durch Brandenburg, Sachsen-Anhalt und Thüringen zu radeln.
Viel Londschaft un in de Därfer un Städte iss ned viel los. Isch hab monschmol gedenkt, do laft alles uff Sparflom, longsomer als bei uns.
Des war komisch, uff de ähne seid ware die Häuser supper renoviert, awwer donn widder stehe Häuser leer un verfalle. Un des noch 30 Johr .
Was tierisch genervt hod iss des Kopfsteinpflaster. Des Hass isch wie die Pest, un wenn des noch nass is, is es teuflisch.
Bis Würzburg bin isch kumme.
650 km in 12 Dag.
Zuletschd hods tierisch wie aus Kiwwel gschid.
Un dass isch misch Quäl kummd gar ned in die Dut.
Isch bin ah immer schäh die Fliess endlong: Havel, Elbe, Saale und am Main.
Was misch awwer gewunnert hod, war, dass so wenisch Radler unnerwegs ware. Kä Problem äh Zimmer zu kriege. Iwwernachd hab isch in Pensione, Privatzimmer, Jugendherberge, awwer ah mol in ähm schnicke Hodel.
Un isch rat jedem mohl durch Brandenburg, Sachsen-Anhalt und Thüringen zu radeln.
Viel Londschaft un in de Därfer un Städte iss ned viel los. Isch hab monschmol gedenkt, do laft alles uff Sparflom, longsomer als bei uns.
Des war komisch, uff de ähne seid ware die Häuser supper renoviert, awwer donn widder stehe Häuser leer un verfalle. Un des noch 30 Johr .
Was tierisch genervt hod iss des Kopfsteinpflaster. Des Hass isch wie die Pest, un wenn des noch nass is, is es teuflisch.
Widder dehäm hab isch misch glei ins Training gschdärdst. Im Oktober HM beim Franklin-Lauf in Monnem.
Äh bissl mulmisch is mass zwar, awwer widder mol im Rudel laafe is halt ähfach geil.
Eier Marathon-Heuner